Blogda ilk yazıyı yazışımın nedenidir İlkbahar. Bahar hep güzel ve iyi şeylerin umudu ,yeni başlangıçların cesaretlendiricisi oldu benim için.2020 öyle bir gidiyor ki , tam anlamıyla idrak edemediğimiz ama iyi kötü farkında olduğumuz şeyleri bile alır oldu elimizden. Şükürsüzlüğümüzü yüzümüze vurur gibi. Bahar da onlardan biri olma yolunda. Hiç değilse iyi ki anılar var diyorum.
Hem tekrar hatırlamak , hem de umut etmek adına eski olan bu yazımı tekrar yayınlıyorum, hoş gelecek bahar inşallah diyerek
***
Şehir hayatı malum..hem sefa hem cefa..hem iyi hem kötü...kaçıp giden birçok şey olmasına rağmen vazgeçilmeyen bir bağımlılık. "Orda bir köy var uzakta,o köy bizim köyümüzdür" var iyi ki..nefes aldıran,farkına vardıran,kaçıp gidenlerin bir kısmını getirip önümüze koyan.Bu sefer önüme koyup getirdiği şey ise bahar... İlkbahar
Şehirde mevsimler birbirine karışır..başı-sonu,önü-arkası hangi arada-derede şaibeli..şöyle ki;
Anne,bebeğine hamile kaldığı andan kucağına aldığı ana kadar her bir halini yaşar, hisseder.Baba ise doğumhane önünde bebeğini kucağına alır..işte ben de çok uzun vakittir mevsimler hususunda doğumhane kapısında ki baba gibiydim:)
Kar yerde üşütürken kış gelmiş,güneş tepede yakarken yaz gelmiş. Sonbahar ve ilkbahar var ama geldi-gitti,ne ara başlayıp bitti ? Kompozisyonun sonu iyi,giriş ve gelişme kısmı hep falso:) Sonunda babalıktan analığa terfi ettim ve gelmiş, gitti bahardan, bahar geliyor,gelmek üzere, geldi haline tanıklık ettim