SONBAHAR GELDİ ŞEHRİME

 

Sonbaharın ikinci ayının bitmesine 11 gün kaldı. Resmi takvim böyle diyor ama Sonbahara şu son 2 gün içinde girmiş bulunuyoruz. Kara kara bulutlar, yere düşen yağmur ya da esip duran rüzgar değil bunu söyleten bana. Bunlar olmazsa olmazı zaten.Yanına ek olarak durumu destekleyici sebepler lazım bana . İşte o sebepler de  ısınmak nedir bilmeyen elim ve ayağım.Bir tık daha üşümeye başladı mı, memleketin bir yerlerine kar yağmaya başlamış demektir zaten , benim şehrime yağmasına gerek yok, alıyorum ben o sinyalleri soğuk soğuk . Donuyorum burada blogcum :) senin oralarda havalar nasıl ? 

Mahallemde altın ve bakır rengini alan ağaçlar düşmeye yakın daha bir yoğun renklenmeye başladı.Kara bulutlar yüzünden kararan hava ne denli içimi bunaltıyorsa, ruhumu daraltıyorsa bu ağaçların renkleri de o denli ferahlatıyor ve mutlu ediyor.Gündüz vaktinde geceye dönen havanın eziyet ettiği kadar hiçbir şey eziyet etmiyor ruhuma doğa olaylarında.

Küçükken babam  bizi parka götürdüğünde , tavşan yemi diye bir şey ile tanıştırırdı. İstanbul'un parklarına geceleri tavşanlar geliyormuş.Tabi biz geceleri sokakta insan olmaz ki kafasında olan saf çocuklardır. Şimdikiler gibi her şeye hazır cevap veren ve bilenlerden değildik.:) İşte gece gelen o tavşanlar , tavşan yemlerinden yiyormuş ve gündüz olunca saklı evlerine yine dönüyormuş. Ben ve kardeşim de acaba bunun tadı nasıl diye dadanıyorduk bu tavşan yemlerine. Her parka gidişimizde avuç avuç yiyorduk muhakkak. Beğeniyor muyduk gerçekten  tadını yoksa hıımmm çok güzel diye birbirimizi mi kandırıyorduk, emin değilim. İşte o tavşan yemlerinden olmuş mahallemde.Yemedim bu sefer .Hoş , yemeyi bırakalı baya oldu :) ama bu ağacı ve üzerinde ki yemişleri her gördüğümde mutlu oluyorum.Bu günde öyle oldu.

Ne yapıyorum bu aralar diye soracak olursan , birçok şey yaparsın ama sonra bakıp yahu ben ne yaptım diye yoklar ve ortada eller tutulur bir şey bulamaz ,mental ve fiziksel yorgunluğun basamaklarını çıkarsın ya, işte tam onlardan yapıyorum ben.Bunlara ek olarak;

izliyorum ; uyanış ,menajerimi ara, tale of the nine tailed ( kore dizileri heyecanlı gittiğinde güncel izlemek sabırsızlığımdan dolayı bana göre değil dediysem de, bu dizide ciddi ciddi ürküyorum yahu, o yüzden haftalık takip daha iyi oldu :) ne kadar kore miti varsa 9 kuyruklu tilki olan gumiho ile izletiyor dizi)

okuyorum ; demeyi çok isterdim ama malesef okumuyorum. Alınacak kitap listesi ve nereden alınmalı sorunsalı ile uğraşıyorum sadece.

dinledim; Gülistan Sayın .....küçüklüğümde bir kaset vardı bizde ,yeşil ve resmi olmayan. Arabesk,içli ve sanatçının sesi dikkat çekiciydi .İşte O, Gülistan Sayın'dı. Geçen gün Aşkın Nur Yengi'yi  ( dinle  ) keşfeden kardeşime (90 doğumlu, çocukluğuna ver blogcum ,yapmaz bi daha)  eskilerden bir keşif  daha yaptırayım diye , aklıma birde bire geliverdi bu isim. Biraz da muziplik yapayım onu girdiği duygusal dünyadan çıkarıp alayım , acılı arabesk içinde savrultayım diye. Tabi ters tepti, savrultulan ben oldum , yine eskilere gittim.  O değil de,  o çağlarda ne nedir pek anlamıyorsun tabi ama tacizi anlatan ürkütücü bir şarkısı bile var :(

Benden böyle blogcum, peki ya senden ?