SARI SONBAHAR

Sonbahar..

Baharın sonu

Sonlar çoğu kez olumsuzluğu çağrıştırır.Çok çocuklu bir aile en son doğan kız çocuğuna Songül adını verir,bu artık son olsun diye.Yarışmada sonuncu olmak başarısızlığın tescilidir ve bu yüzden kişi o sonunculuğu ile değerlendirilir. Sınıfta son sıralar hep haylazların ve tembel öğrencilerin yeri kabul edilir,Öğretmen daima  çalışkan addettiği öğrenciyi  ilk sıraya yerleştirir.Sonlar sevilmez kolay kolay

Orta okul sıralarında iken öğretmenlerimizden biri hayat ve ölüm üzerine söyleyişi yapıyordu.İnsanı bir ağaca benzetmişti,bu benzetmeyi yaparken hayatı ilkbahar, ölümü sonbahar olarak nitelemişti.Ağaçlar ilkbaharda taptaze,diri ve dinç, yaprakları yeşil ,havası lâtif.Sonbahar geldiğinde ise yeşil yapraklar rengini sarıya bırakır ..derken birer birer yere düşer sararmış yapraklar .O güçlü ve taze halinden eser kalmamıştır artık.Sonbahar biter..adı üstüne bahar biter..insan da bu dünyadan göçüp gider.Benzetme güzel ve yerinde aslında ama o yaşlarda iken ürkütmüştü bu benzetme, hoş hala ürkütüyor yer yer .İnsanoğlu böyle neticede,korku ile ümit arasında bir yerde. Allah ümit ettiklerimiz ile buluştursun bizi(inşallah)

Güzel olmasına güzel de benzetme asıl mesele bardağa bakılan yerde.Sonlar sevilmez ya kolay kolay,sonlar sevilir oysa kolay kolay.Son bulan her şey bitmez sadece,Yeni bir şeylerin başlama habercisidir o sonlar .Önceden toyken  şimdi usta kılar...belki yara aldırır ,belki incitir, nasır tutturur belki elleri ama hepsi sonunda  bir kapıya açılır . Baktığımız yerde gizli hepsi zira bakmak değil sadece görmekte gerekli.

Bakış açımda  ayarlamalara gidince :) doğanın bu muhteşem döngüsüne ve üzerine geçirdiği sarı elbisesine hayranlığım kat be kat arttı .İnsana huzur veren bu halin melankoli ile anılması haksızlık.