AĞAÇ EV SOHBETLERİ 58

 Şu sıralar bilgisayarım yok .Kardeşim herbir hücresine girmekle meşgul:) Bu yüzden bağlantıları paylaşamıyorum.Telefondan yazmak zor ama sohbet konusu ilgi çekici:). Bu hafta ki ağaç ev sohbetleri konusu şu;

Hangi mevsimin insanısınız, neden ?

Tek mevsimin insanı değilim,hiçbirimiz değiliz.Önce  bu gerçeği not düşeyim.

İnsanlarla münasebetimde hemen kaynaşan , tüm içtenligini ortaya serenlerden değilim.Mesafeli,gözlemci, köşeleri olan,soğuk.İnsanlarla vakit geçirdikçe ve onları sempatik bulmaya başladıkça , kendimi onların yanında rahat hissettigimde geveze, eğlenceli,neşeli.Bu denli değişkenlik sonrası karşımdaki haliyle şok. Başta tuhaftın, hiç böyle olacağını düşünmedik itirafları vs.Halil Cibran'ın bir sözü var ya "Eğer kış baharı içimde saklıyorum deseydi, ona kim inanırdı?" İşte böyle.Narsistlikte devrimimi yaşıyorum şu an resmen :)) 

Öte yandan erteleme huyundan muzdarip olan biriyim.Yer yer iyileştirmeler yapsamda istediğim verimi henüz alamadım.İsteksizlik,mecalsizlik, boşvermişlik.Yazın kabus gibi çöktüğü miskinlik hali ,yaprağın dalında bile kıpırdamadığı haller gibi.

Sonra sorgulamalar yaparım.Geçmişe bakmak, hayal kurmak, gökkuşağı kovalamak , zamansız olmak.Beni harekete geçirir bu.Tohum ekme zamanım olur.Sonbaharın renklerinde ki huzurun gölgesi düşer üzerime. Dökülen yapraklar yeniden yeşereceğinin müjdesini fısıldar bilinmezliğe.Kapanan kapılar yeni kapılar açmak içindir beklemesini bilene.Beklemeyi öğretir.Beklemek umut demektir her ne kadar bedenlerimiz zaman karşısında yenilmeye mahkum olsada sadece bedenden ibaret değiliz ki.

Kişinin kendisini tanımlaması çok sağlıklı bir sonuç vermeyecek olsada diyeceğim 

%40 Kış (bu mevsimde doğmuş olmam da etkili olabilir) 

%10 ilkbahar ( stoklu sayıda sınırlı kişilere)

%30 sonbahar 

%20 yaz

Bu arada ben bunları yazarken gök gürledi zıpladım yerimden, yağmur sağanak sağanak , sokak oldu küçük dere,hava karardı açılmıyor gayrı :)