İSTANBUL'UN YENİ SAKİNİ

İstanbul'da çoğunlukla görülmeye başlanılan , sayıları çoğalan ve hatta mahallemize kadar bile gelmiş olan yeşil papağanlardan ve öykülerinden şurada bahsetmiştim.

Muhteşem bir sarı renk ile çevrelenmiş gözleri ve gagası ile grup halinde toprağın üzerinde yemeklerini yiyen, yakınındaki insanlardan hemen ürkerek kaçmayan, 4-5 adımlık mesafeden izleyebildiğim ama telefonumun azizliğine uğrayıp bir türlü resimleyemediğim , Gülhane Parkı'nda ilk kez gördüğüm kuşların öyküsünün peşine düştüm bu sefer . 

ÇİĞDECİ 

Çiğdeci ya da hint maynası ( bazen de mayna) olarak bilinen sığırcıklar familyasına ait Asya'ya özgü bir kuş. Ötüşleri ve taklit yetenekleri yüzünden kafes kuşları olarak popülerler.

AĞAÇ EV SOHBETLERİ 136

 

Bu haftanın sohbet konusunu sadevederin havalardan dem vurarak :) şöyle belirledi ; 

" Baharın gelmesi sizi heyecanlandırır mı? Bu heyecanı tarif edebilir misiniz ? "

Kış ile yaz arasında ki lâtif (tdk :  yumuşak, hoş ve ince bir güzelliği olan ) bir mevsim bahar.  Mecazen ise gençlik dönemi demek.  Her ne kadar yurdum ve dünya gerçeği yazımı kışa çevirdi türküsü söyletmeye pek bi gönüllü olsa da orayı es geçip baharda kalalım biraz :)

MİNİ DİZİLER 2

Merhabalar blogcum..arayı açtık mı biraz dersin ? Şu aralar pek zaman ayıramıyorum , bir de karın coşkusuna fazlaca kaptırmış olacağım ki gripli günler geçiriyorum .Olsun ama ne güzel yağdı bu sene kar İstanbul'a :)

Listemde duran mini diziler vardı, onları çıkardım aradan biraz. Daha önce paylaştığım mini dizilere şuradan ulaşabilirsiniz. Burada ise 3 bitmiş 1 yarım bırakılmış mini dizi var. Mini dizi yarım mı bırakılırmış hepi topu birkaç bölüm demeyin, bıraktım işte :)

AĞAÇ EV SOHBETLERİ 133

 

Bu haftaki sohbet konusu benden sevgili blog komşularım. Kuşaktan kuşağa aktarılan gelenek ve göreneklerimizin yaptırım gücü var ve genelimiz  -  ama isteyerek ama istemeyerek - bu güçten kaçamıyoruz. Yöreye göre farklılık, çeşitlilik gösterse de değerlerimiz ve konularımız ortak.  Hoş ve güzel birçok motife sahibiz ama garip ve anlaşılmaz hatta saçma bulduklarımız da var içlerinde . İşte bundan sebep "eyy  atalar iyi etmiş , hoş etmişsiniz ama bu geleneği icat etmek zorunda mıydınız"  diyoruz bu haftaki sohbet konumuzda. 

Tüm gelenekler içinde düğün gelenekleri en karmaşık ve tahammülü zor olanları kapsıyor içinde bence. Buradan iki tanesini koyuyorum listeme öncelikle. Kuşak bağlama seranomisi ve el öpme adeti.

MASUMLAR, ZEBANİLER VE GERİYE KALANLAR

 

3.sınıfa giden yeğenim  " hala , savaş çıkmış, her yer çok kötü olmuş, bizde de olur mu" diyordu telefonda 2-3 gün önce. Oturup haber seyretmiyor elbet ama bir şekilde denk gelip, haberdar olmuş. Büyüğü böyle söyleyince, onun  sorusunu  işiten küçük kardeşi " hala , ben ablamı kaybetmek istemiyorum" diye ekledi hemen peşi sıra telefonda. "Bizden çoook uzak onlar kuzum, bir şey olmaz bize"  deyip durdum ikisine de,  fiziken ve fikren hiç de uzak olmadığını bile bile. Bir de "haberlere bakmayın bakim, sizin izledikleriniz çok güzel, onları seyredin" diye  ekledim. Denk geldikleri şey , savaşın ne olduğundan habersiz olan bu iki küçüğü böyle etkilerken savaşın cehenneminde kalmış çocukların nasıl etkilendiklerini tahayyül etmek havsalamın çok çok ötesinde bir durum. Çocuklarına üzülmesinler diye yalan söyleyemeyen, söyleseler bile onları içinde bulundukları gerçeklik yüzünden teselli edemeyen anne ve babaların,  çaresizliği ve göz yaşları ile dolup taşan bir yer oldu bu canına yandığım dünya.