HAZİRANA NOTLAR 2

 Haziran 14

Evin içinde üşüdüm, dışarı çıkıp güneşin altına oturup, ısınmaya niyetlendim. Kapının dışında, halının üzerine sereserpe yayılmış bizim kedi. Yavrularından nefes almaya gelmiş belli ki . O uzanıp yatmaya devam etti küçük bir selamdan sonra, ben de  ısınmaya güneşin altına. 

Oturduğum sandalyede ayaklarımı bilhassa ısıtırken  sallanan ağaçları izliyorum bir yandan.Rüzgar kuvvetli esiyor yine bugün. Hem yanıp hem serinlemek dağ havasına özgü bir şey.. Uzun süredir dinmiyor rüzgar . Dallarında olmamış dutları bile söküp attı ve devam ediyor. Oysa güzel meyve tutmuştu ağaçlar, şimdi yemeye biraz bırakırsa ne âlâ. Babamın ektiği sebzeler de gelişmiyor rüzgâr yüzünden, geri kaldı hep. Ben olmayacak herhalde derken babam olur ama geç olur dedi. Bizim burada yetişen sebze bir buçuk ay anca yeniyor zaten. Ondan sonra şiddetli bir sonbahar geliyor ve sebzelerin olması mümkün değil. Bu rüzgar belli ki sayılı ayımızı da düşürecek aşağıya.

*****

Haziran 16

Bayramı babamla bir başımıza karşıladık. Köyde var olmasına var akrabalar, hoş beş ettik etmesine ama aile bir arada olmayınca buruk oluyor. Anne ve kardeşler de biz gibi geciriyor.  Onlar bize nazaran daha kalabalık, küçük cimcimeler babaanneye el öpmeye gidiyorlar. Yine de bu bayramı ayrı geçirmek hepimiz için tatsız oldu haliyle. 

Gül böreğim ve çilek hoşafım hoş, kadayıfım tam bir hayal kırıklığı bu arada. Ahhh fırın , davul fırın, alacağın olsun emi....Yine de beğenilmiş olmasına şaşırdım. Hak etmiyor oysa :)

*****

Haziran 18

Çeşmenin başında oturdum. Söğüt ve elma ağaçlarının gölgesinde dinleniyorum.Ferdi Tayfur'un meşhur arabeskini de aklımdan hafiften geçiriyorum. Şehir nefes almakta zorlanıyordu zaten sıcaklar yüzünden, buraya da o sıcaklardan bir kuple geldi gibi. Serinliğine ve gölgesine rağmen iç bunaltıyor zaman zaman bahçe. Aşağı rakımdaki fanilerin durumunu düşünmek bile istemiyorum.

Erikler göze gelmeye başladı. Kırmızı ve sarı erikler bizdeki. Hem sulu sulu hem tatlı hem ekşi , 3'ü bir arada ama o hallerine daha var, şimdilik hepsi yeşil. Bu halini seven çok, hatta tuz batırıp yiyenler bi hayli var. 2 tanecik yiyeyim dedim ağzım gözüm ayrı yamuldu. İştahla bu ekşinin nirvanasını nasıl yiyorlar bilmiyorum.

*****

Haziran 19

Arabayla tarlaya çıktık. Eskiden inekler önde biz arkada yürüyerek çıktığımız yere dolambaçlı olarak arabayla vardık . Her şeyin eskide kaldığı, virane olmuş, her şeyin birbirine karıştığı, yol-tarla-çayırın işlevini kaybedip dağın bir parçası haline geldiği yere... şimdiki hali insanın içini acıtıyor elbet ama buraları yaşanır kılanlar göçüp gitti çoktan, hepsi köy mezarlığında yan yana yatıyor, hayattaki komşulukları hala devam ediyor..geride kalanlar da onlardan kalan bahçeleri ancak idare ediyor. Yarı tatilci gibi, biz gibi...

Kaynak sularımızı evlerimize getirdik seneler önce. O suyun da sırası var. Bizim çıkmamız da bu yüzden, bazı meyve ağaçlarını suladık, şöyle bir etrafa bakındık. Mekanın sahipleri sürüngenler, birkaç senedir başımıza musallat ettikleri domuzlar ve envai çeşit hayvanat ile karşılaşmayayım diye boyumu geçmiş otların, birbirine karışmış yıkılmış ağaçların arasından okuya okuya, hızlı adımlarla geçip gittim babamın arkasından. Her defasında üzerimde yakaladığım kocaman keneler de başka bi dert. Neyse ki elbise üzerinde yakaladım hepsini, tabi her saniye sağımı solumu kontrol etmem bu başarının sebebi. Sözün özü full teyakkuz halindeyim buraya çıktığımızda.

Dönüş yolunda manzaranın videosudur, fotosudur herbirseyciğini kaydettim, biraz da paylaşıverdim. Manzara güzel olmasına güzel ama yaşanılan aksiyon dışı seni içi beni yakar türden.