GÖLGEM İÇİN YAZIYORUM

 

   Yaralar vardır hayatta, ruhu yalnızlıkta cüzzam gibi yavaş yavaş yer, kemirir. Bu dertler kimseye anlatılmaz çünkü genellikle insanlar bu dertlere inanmaz, tesadüflerin bir parçası olarak görür, nadir ve acayip olaylar olarak kabul ederler. Eğer biri çıkar da bunları söyler ya da yazarsa, insanlar yaygın inançları ve kendi akıllarına nazaran alaycı ve şüpheci gülüşlerle değerlendirirler. Çünkü bu dertlerin çaresi de ilacı da bulunamamıştır. Bunun tek ilacı şarap, afyon ve uyuşturucu maddeler aracılığıyla sağlanan sahte uykuyla uyumaktır. Fakat ne yazık ki bu tür ilaçların etkileri geçicidir ; acıyı kesecekleri yerde, çok geçmeden şiddetlendirirler.

   Acaba bir gün doğaüstü olayların, uyku ile uyanıklık arasındaki, berzahta görülen gölgesinin ruha yansımasının sırrını biri anlayacak mı?

  Ben başımdan geçen bu olaylardan sadece bir tanesini anlatacağım. Bu olay beni öyle sarstı ki asla unutamam. yaşadığım sürece ezelden ebede, insan kavrayışının ötesindeki yere kadar, hayatımı zehirleyecek. "Zehirleyecek" yazdım ya! Onun izini hep kendimde taşıdım ve taşıyacağımı söylemek istiyorum.

   Hatırladıklarımı ve olayla bağlantılı düşüncelerimi yazmaya çalışacağım. Yazmalıyım, belki genel bir yargıya varırım. Hayır! Sadece emin olabilirim veya kendime inanabilirim. Çünkü başkalarının inanıp inanmamış olmasının benim için önemi yok. Yalnızca tek korkum, yarın kendimi tanıyamadan ölmek... Çünkü hayat tecrübelerim, benimle diğerleri arasında korkunç bir uçurum olduğunu gösterdi. Anladım ki, mümkün oldukça susmalı ve fikirlerimi kendime saklamalıyım. Eğer şimdi yazmaya karar verdimse, kendimi sadece gölgeme tanıtmalıyım. Duvardaki eğik gölge, yazdığım her şeyi iştahla yutuyor gibi. Bu yüzden deneyeceğim. Bakalım birbirimizi daha iyi tanıyabilecek miyiz?  Çünkü diğer insanlarla ilişkimi kestiğimden beri, kendimi daha iyi tanımak istiyorum.

   Saçma fikirler! Olsun ama bana her türlü gerçeklikten daha çok azap veriyor. Acaba bana benzeyen, görünüşte benim gibi ihtiyaç ve arzuları olan bu insanlar, beni aldatmak için mi var? Acaba bunlar beni alaya almak ve aldatmak için yaratılmış bir avuç gölgeden mi ibaret? Acaba hissettiklerim, gördüklerim ve ölçüp biçtiklerim, baştan beri birer kuruntu değil mi? Gerçek bunlardan çok mu farklı?

   Sadece, lambaların karşısında duvara yansıyan gölgem için yazıyorum. Kendimi tanıtmalıyım.

****

alıntı yapılan kitap: Kör Baykuş

yazar: Sadık Hidayet

sayfa : 7-8