Rivayete göre bir Japon hükümdarı , çok sevdiği çay fincanı kırılınca atmaya kıyamayıp Çin'e tamire gönderiyor. Gelişigüzel yapılan tamirattan hoşnut kalınmayınca devreye japon zanaatkârlar giriyor. Öyle ya zanaatkâr demek ince bir ruha ve zevke sahip olmak demek. İşte bu zanaatkar da işinin ehli olduğunu kanıtlıyor , fincan eskisinden çok daha güzel oluyor.Ve işte Kintsugi böyle doğuyor.
Kintsugi felsefesine göre kusurlar olduğu gibi kabul edilir çünkü hiçbir şey kusursuz değildir. Kırılan şey tamir edilebilir, kırılmış olması değerini düşürmez. Kırılmış ve tamir olunmuş olmasının görünür olması , onun geçmişinin bir parçası. Kırılma bir kayıp değilmiş.
Sanırım iyi bir zanaatkâr değilim. Kusursuzluk peşinde de hiç olmadım zaten. Hazırladığım reçine de işe yarar değil zira tamir edilen kırıklar aslını andırmıyor. Eskisinden daha güzel de olmuyor. Renk renk, çeşit çeşit maskeler saçılmış duruyor etrafta. Kırılma bir kayıptır. Kayıp değil diyen olsa olsa maske koleksiyoneridir.
Kintsugi felsefesini duymamıştım. Engin bir hoşgörü ve kabul gerektiriyor. Herkesin harcı değil gibi. Ne kırılalım, ne kıralım. Teşekkürler Vakt-i Dem.😊✋️
YanıtlaSilOlabilseydi ne güzel olurdu, inşallah diyelim. 🌸
Sil