Ekim ayı başları gibiydi. Annemle yakın çevrede biraz gezintiye çıkmış, Haliç manzaralı bir parkta oturup soluklanmıştık. Bankın etrafını saran arıları görünce biraz huysuzlandım haliyle :) iğnesi olan biri şakaya gelmez neticede. Sonra dikkatli bakınca arıların sadece bankın çevresinde olmadığını fark etmiş, annemin ,dur kızım, demelerine kalmadan firar etmiştim. Şimdi, doğruya doğru, arılar hiiiiç oralı değildi. Kimseye iliştiğini de görmedim, sinirli sinirli vız vız ettiğini de. Efendi efendi takılıyorlardı ve bunaltan sıcaklara bir kuple ara vermiş olan havanın belli ki keyfini çıkarıyorlardı. Bu arada çöp kutularının çevresinde daha bir yoğun oldukları gözümden kaçmadı. O da onların değil biz insanların kabahatiydi.
O sıralarda kahverengi kokarcalar için doğaya salınan samuray arılarından bahsediliyordu. Keneler için savaş boyalarını sürüp sefere çıkan kekliklerden sonra vatan hizmetine bu arılar alınmıştı. Arıları görünce aklıma ilk bu bilgi düşmüştü ama sonra düştüğü yerden kalkıp yürüdü .Daha da gören olmadı, ta ki 2 gün önceye kadar :) Evden çıkmış, bir sokak ancak yürümüşken diğer sokakta arılar yine vızır vızırdı. Yaşadığım şehirde bunca arı görmek pek olağan bir durum olmadığından bunların samuray arılar olduğu fikrine çok rahat ikna oldum :) Kekliklerin akıbeti nedir bilinmez ama bu arıların anlaşılan o ki , hizmet süreleri dolmuş değil :)
Sizin sokakların, parkların durumu ne? vız,vız eden var mı ötede beride :)
****
Taxidi stin vrochi - Eleftheria Eleftheriou
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder