SALINCAKTA ÜÇ KİŞİ

 Nilüfer - Yaş 35

Evimin sönmüş ışıkları, sokağımın lâl olmuş dili, epeyce ilerlemiş olan saatin durmak bilmeyen tik tak sesleri , gözümden akan uykunun dün gece çaresiz kalıp pes edişi sonrası,  gecenin ortasındaki yalnızlığıma ahbaplık etsin diye Cahit Sıtkı'yı seçerken yalnızlık konusunda bu denli yaralı olabileceğini ,

"Semada yıldızlardan, yerde kurtlardan başka

Yaşayıp öldüğümü kimseler bilmeyecek"

diyerek gecenin en karanlığına gömülmüş olabileceğini tahayyül etmemiştim. Evet, hafızamda olan bölük pörçük birkaç dizesi vardı yalnızlık üzerine ama genel bir kanı olarak her bir kalem oynatanda vardır bu hissiyat muhtemelen düşüncesi ağırdı. Nihayet içine düştüğü yalnızlık çukurundan eşi ile tanıştığında kurtulduğunu ama bunun da birkaç sene kadar sürüp bu dünyadan nihayetinde herkes gibi yalnız göçtüğünü öğrenmek garip hissettirdi.

Öte yandan  diğerleri arasından onunla hasbihal etmeyi seçmek şüphe yok ki "Dante gibi ortasındayız ömrün" deki ince bir sızının sebebi. Bu vesileyle Nilüfer'in otuz beş yaş şiirini şarkı olarak seslendirdiğinden de haberdar oldum. Şiirin dizeleri ile müziğin notaları arasında zıt kutuplar birbirini çeker , biz ayrı dünyaların insanlarıyız klişesi var. İlk baştaki kuvvetli itiraz yerini sükuta bıraktı. Sonra da Nilüfer'in sesi , o ince sızının salıncağına asıldı. Şimdi 3 kişi ahbaplık ediyoruz gecenin bu saatinde, belki aramıza eklenir birileri de.

müzik: michael sherman,  half a world