HAYVAN ÇİFTLİĞİ - KİTAP

 

KİTABIN ARKA KAPAĞINDAN

Roman, bir Stalinizm eleştirisidir. Kendisi de bir solcu olan Orwell,  bu romanında SSCB'nin kuruluşundan itibaren meydana gelen önemli olayları kara mizah yoluyla ve mecazi bir dille anlatır. 

Romanda ki karakterlerinden  Koca Reis hayvanlara barış dolu bir dünya vadeden Karl Marx veya Lenin'i,  Snowball Lev Troçki'yi, Napolyon Josef Stalin'i temsil eder.

Roman totalitarizmi eleştirmesine rağmen 2.Dünya Savaşı yıllarında müttefikleri SSCB'Yİ kızdırmak istemeyen Birleşik Krallık'ta sansüre uğramıştır.

KİTAP HAKKINDA;

160 sayfa olan kitap sade ve anlaşılır.

İnsanlar tarafından yönetilen çiftliklerden birinde yaşayan hayvanlar, maruz bırakıldıkları hayata karşı direnişe geçip insan sahibi yerinden ederek , çiftlik yönetimine el koyarlar. Belirledikleri 7 temel ilke üzerinden yeni bir düzen , yeni bir yaşam planlarlar. Planlanan , umut edilen şeyler ile yaşanılanlar ve içinde bulundukları gerçekler birbirinden çok uzaktır.

Kitap üzerine söylenecek çok şey yok aslında, çok iyi oluşunun dışında.

Yönetim biçimleri, sonu - izm ile biten şeyler hakkında kaba taslak bildiğim , bölük pörçük birkaç şey var sadece. Bundan ötürü kitapta yapılan eleştiri haklı bir eleştiri midir yoksa yazar gıcık mı kapmıştır da yazmıştır, onu  bilemeyeceğim :) 

Kitabı okurken düşündüğüm şey şuydu; Burada anlatılan her ne ise biz zaten yaşıyoruz o şeyi. Dün de yaşıyorduk, bugün de yaşıyoruz ve korkarım ki gelecekte de yaşayacağız. İçinde bulunduğumuz sistem, sistemin içinde sağda ya da solda, yukarıda ya da aşağıda konumlanmış her yapı , tüm farklı , ayrı, "ondan değil" görüntüsüne rağmen aynı . 

Hedef belirle, hedefi şeytanlaştır, bugün ve gelecek üzerine şeytanlaştırılan hedefin korkusunu sal, yapılan her şeye o korkuyu ve şeytanlaştırılan şeyi bahane kıl, korkuyu her şeyin üzerine hakim kıl, sonra yeni yeni hedefler belirle, yeni yeni şeytanlaştırılan hedefler, yeni yeni yaratılan korkular .Tüm bunlar olurken hak neydi, adil olan neydi, itiraz ne içindi, itirazın ölçüsü neydi, yaşanılan neydi ve ne içindi gibi şeyleri zamanın küllerinin arasına bırak ve rüzgarda savruluşuna kayıtsız kal. Olup biten her şey bu işte.

Şair diyor ya ,"yaş otuz beş, yolun yarısı eder" , biz de o yarıyı geçtik birkaç puan ile. Benden önceki neslin korkuları , aman haa dedikleri vardı. Benim içinde bulunduğum süreçte aman haa dediklerim oldu, korkular aldı başını gitti. Şimdiki neslin de korkuları var, aman haaa ,bir daha sakın dedikleri var. Tüm bu kuşakların sahici , elle tutulur sebepleri var. Tüm o korkuların gerekçeleri var. Çark hep aynı dönüyor, dişlilerin arasında öğütülenler, ezilenler değişiyor. Ve ne yazık ki her haklı korku, her haklı itiraz,  haksız birçok gerçeğe dönüşüyor.

Kitapta bir tek Benjamin  olup biten her şeyin farkındaydı. Tüm bu farkındalığa rağmen hiçbir şey yapmadı. Bir köşede durup yaşam döngüsünü devam ettirdi. Söylediği şey de şuydu ; 

- Eşekler uzun yaşar. Hiçbiriniz ölü bir eşek görmediniz.

Hiçbirşeyin değişmeyeceği ve aynı çarkın dönüp duracağı inancının getirdiği bir bezginlik ve umutsuzluk hali mi yoksa ben kendimden mesulüm gerisi beni ilgilendirmez yaklaşımı mı karar veremedim. Bu döngü kırıldığı gün  , işte sanırım o gün, sahiden bir şeyler değişecek.