NE OKUDUM

 

 

YENİÇERİLER

TARİHİMİZDE GARİP VAKALAR

DAĞ PADİŞAHLARI

Reşad Ekrem Koçu,  Türk tarihyazımında yeri çok önemli kabul edilen , tarihi sevdiren adam olarak anılan Ahmet Refik Altınay'ın öğrenciliğinden gelen ve hocasının izini takip edip tarihi "hikaye etme" başarısı yakalayan bir yazar ve tarih öğretmeni. Çokça tavsiye edilmesi kitaplarına öncelik verme sebebim. Tavsiye edilmesi de boşuna değilmiş. Şimdilik 3 kitabını okuyabildim, fırsat buldukça diğer kitaplarını da okuyacağım. İlginç ve farklı konuları kitaplarında işliyor oluşu cezbedici başka bir sebep.

GARİP VAKALAR

Güneş var dışarıya gel diyor, kafanı azıcık çıkarınca hava çabuk içeriye kaç diyor. Hoş,  ilerlemiş ve geçmeyen soğuk algınlığı ile bir yere çıkabilme potansiyeli ve gücü de yok zaten.  Ama bu güneş, ahh bu güneş...Hal bu olunca kızarmış ve derisinin kazınmasına ramak kalmış burnum, kısılmış gözlerim, eserikli başım ile Ekrem Koçu'nun kitaplarını okuyorum. Şu an elimde "tarihimizde garip vakalar" kitabı var. "Hiç bildiğimiz gibi değil" diye diye okurken şu an bizlerin o devirlerden çok daha garip bir gerçekliğin içinde olduğumuz geliyor birden aklıma. Beterin beteri mi diyorlar, ondan işte .

Bu vaziyette ne kitabı, dinlen diyorum kendime . Öyle olunca da elde telefon reels kaydırıp dururken buluyorum kendimi, o daha sinir bozucu. Tabiat boşluk kabul etmiyor demek ki. Ondan sebep şaşı beş baksan da bu ahval içinde kitap iyidir diyorum.

Keyifli pazarlar olsun

GERİDE KALANLAR

 

Ramazana son 2 diye not düşerken Ramazan da bayram da gelip geçti hayatımızdan. Bereketi ve rahmetiyle kuşatmışken bizleri beklenmedik yolculuklara da sürükledi . Ramazanın ortasında dedemi kaybettik, Rabbim rahmetiyle muamele etsin. Görüp göreceğini yaşamış yaklaşık 90 sene bu dünya hanında konaklayarak sonunda asıl evine doğru yol aldı. Memleketine defnedilme arzusu vardı, bu arzusu da yerine getirildi. Hayat sahiden çok ilginç ! yeni yeni yerden kalkmaya başlayan karın altından baharı müjdeleyen çiğdemler topraktan bitip boy vermeye başlamışken bizler toprağa dedemi verdik.

KAR VE ŞUBAT

Aynı zaman diliminde dört mevsimi yaşama ve yaşatma özelliği olan caanım İstanbul...Senden başka var mıdır bir tane daha acep? 

Şubat kapıyı kapatıp gitmeden evvel beyaz örtüye boyadı bizi. Sanıyorum ki son raddede İstanbul'un kar görmeyen yüzü kalmadı. Okul tatil haberleri ilk geldiğinde bizim buralarda güneş parıl parıl parlıyordu. Minicik beyaz kar tanecikleri birkaç dakika görünüp sonra kayboluyor, birkaç saat ortada görünmüyor, sonra hooppp yine nazlı nazlı salınmaya başlıyor ve tekrar kayboluyordu. Haberlerdeki İstanbul ile bizim burası hiç birbirine benzemiyordu. O güneşe kanıp balkona atınca kendini yediğin ayazı unutmuyorsun elbet ama güneş var mı var, dallarda çiçekler açmış mı açmış, daha ne olsun :)  O günün sabahında, babamın sabah namazı dönüşü avucuma koyduğu küçük bir kar topuydu temas edip hissedebildiğim sadece.