Engebeli bir yerde duruyor koca gövde. Aldığı şekil sonradan düzleştirilmiş ve eski seviyesine göre biraz daha aşağıya çekilmiş yol nedeniyle muhtemelen . Dalları uzayıp ağırlaştıkça kavisli bir hal almış ve kaldırımın üzerini şemsiye misali kapatmış. Hemen yanındaki otobüs durağının işlevini görüyor bu yeşil ve güzel şemsiye. Yer yer esen rüzgârı yapraklarının arasında tutuveriyor ve gölgesine sığınan yolculara ikram ediyor gibi. Durağa gelene kadar kan ter içinde nefessiz kalmış yolcular gidiş zamanı geldiğinde kendisine sunduğu her an için minnet ve teşekkür sözleri ile veda ediyor bu ağaca.
Bir ağacın gölgesi kurtaracak hepimizi. Yaz bittiğinde unutmayız bu gerçeği, değil mi?
dil tengi - bir ağaç olsam